Even een korte update

Het is al van 6 december geleden dat ik nog iets online postte op mijn blog, en daar wil ik nu graag verandering in brengen 🙂 Dit is geen maandoverzicht met veel foto’s, maar gewoon een korte update van wat er momenteel in mijn leven aan de gaande is, maar verwacht er nu ook niet té veel van hé 🙂Dus, één van de voornaamste redenen dat ik een tijdje (21 dagen, het is ooit al erger geweest!) niets heb gepost op mijn blog, is het feit dat Joachim en ik verhuisd zijn! Voor diegenen die niet mee zijn… Joa en ik zijn in september ’16 begonnen met het bouwen van een huis, daarover schreef ik een aantal blogposts, maar afgelopen juni al schreef ik mijn laatste update wegens privacyredenen. Buiten een paar kleine vermeldingen tijdens andere posts, heb ik er niet veel meer over gedeeld op m’n blog. Maar nu… The word is out! 🙂 Wij zijn trotse eigenaars van ons eigen huis!

Zoals je op de foto kan zien, bestaat ons huis niet uit bakstenen, maar wel uit beton. De betonnen panelen werden op voorhand gemaakt en werden zo naar onze grond gebracht. Daar werden ze als een grote puzzel in elkaar gezet met grote kranen. Dit ging heel snel en onze ruwbouw was in één week al klaar! Dit was, denk ik, in oktober ’16. Sindsdien was het aan ons en hebben we héél veel, bijna alles zelf gedaan. Ik ga nu niet té veel in detail treden, als er (technische) vragen zijn wil ik je natuurlijk heel graag helpen, maar stuur me dan even apart een berichtje ofzo 🙂 

Ondertussen hebben wij dik twee jaar bij de ouders van Joachim gewoond, want terwijl iets huren, dat konden we financieel niet aan 😉 Het bouwen op zich heeft ‘maar’ een dik jaar geduurd, maar een jaar eerder waren we al begonnen met de voorbereidingen en bouwplannen enz…, dus het voelde al snel veel langer aan. Het was niet altijd gemakkelijk, bv. op relationeel vlak. Het minste wat je kan zeggen is dat het soms heel intens was met regelmatig een hevige ruzie, maar kijk… het huis is af en we zijn nog steeds samen 😉 dus, dat wilt toch iets zeggen hé! 

Ik moet zeggen, nu terug op eigen benen staan… het voelt heel bizar, maar tegelijkertijd ook heel goed. Joa en ik hebben al eens eerder samen gewoond, dus het is geen nieuwigheid, maar ik weet nog dat ik het samenwonen in’t begin best moeilijk vond. Na een tijdje waren we beter op elkaar afgestemd en hadden we goede afspraken gemaakt die werkten voor ons 🙂 dus alles is goed gekomen, zoals je wel kan zien… anders waren we nooit aan dit avontuur begonnen!

Intussen zijn we redelijk geïnstalleerd, wat de gelijkvloers toch betreft. De keldervloer moet nog geverfd worden en dan pas kunnen we daar de bureau installeren. Momenteel nog geen computer dus heb ik de laptop nog eens vanonder het stof gehaald, waarop ik nu deze blogpost typ 🙂 Boven staat er nog één kamer helemaal in ruwbouw, wat later de kinderkamer moet worden, maar aangezien er nog geen kindje onderweg is, heeft dat geen haast 😛 De dressing en de slaapkamer moeten ook nog wat meer afgewerkt worden, maar we plannen snel een tripje naar IKEA en dan komt dat ook weer in orde! 

Ja, dit was het op vlak van het huis, dat binnenkort sowieso meer als een thuis gaat aanvoelen 🙂 We hebben hier zo hard aan gewerkt (bloed, zweet en tranen, LETTERLIJK!). Soms kan ik het nog niet goed geloven dat het écht is, en dat het uiteindelijk toch allemaal goed is gekomen, ondanks ik zo vaak het tegengestelde dacht. Nee, dat bouwen… ik vond dat gene plezante tijd 🙂 Maar nu wel, nu het af is 😉 Ik ben zo trots op Joachim (en ook een beetje op mezelf) dat we dit allemaal voor elkaar gekregen hebben! 🙂 Er valt een heleboel stress van onze schouders en dat doet deugd. 

*zucht* EINDELIJK! 

Toedelss! x